Maria Elorza

Zuzendariaren asmoa da familiaren historiako elementu bat arakatzea, bide bikoitzetik: alde batetik, fikziozko zinemaren tresnak erabilita, memoria ameskeria gisa ulertuta; bestetik, fikzioa ez denaren bideetan barneratuz, zinema ikerkuntzako eta esperimentazioko bide gisa tratatuz. Idatzizko agiri bat da diptiko modura planteatzen den kontaketa honen ardatza, amodiozko gutun bat Bigarren Mundu Gerraren testuinguruan, zeinetan batu egiten baitira alderdi pertsonalak, politikoak, historikoak eta afektiboak.