Meritxell Colell Aparicio

"Urrun egoteak sentiarazten duen mina; gehien maite duzun pertsonetako bat egun batean hilko dela eta bertan egon ezingo zarela jakitea. Agur esan ahal ez izatea. Doluari, beldurrei, ametsei, erbestealdiaren ondoretasunari eta deserrotzeari buruzko film bat. Angélica Castelló mexikarra da, emigrante errusiarren eta espainolen biloba. 17 urterekin emigratu zuen. Atzerritar etengabea; bere etxea soinua da: zubi bat munduen artean, atari bat memoria pertsonala eta kolektiboa zeharkatzen duen esperientzia baterantz. Muga geografikoetan eta zinematografikoetan kokatzen da filma, benetakoaren eta fantastikoaren artean; ezinezko bidaietako nabigatzaileentzat egina".